جنکینز نویسنده انگلیسی در یادداشتش در روزنامه گاردین، با اشاره به نقش بمبها به عنوان ابزاری گرانقیمت، بیرحم و راهبردی در دستان سیاستمداران، نوشت: آمریکا و انگلیس در طی 16 سال گذشته در بمباران کشورهای مسلمان بیثبات، توافقی گرم داشتهاند که این بمبارانها ثمری بهجز مرگومیر و هرجومرج نداشته است.
وی افزود: در طی یک هفته گذشته، دونالد ترامپ؛ برخلاف وعدههای داده شده در دوران انتخاباتیاش در مورد مخالفت با مداخلات نظامی در خارج، سوریه و افغانستان را بمباران کرد و این در حالی است که این دو کشور در وضعیت تهدید کنندهای برای امنیت ملی آمریکا بشمار نمیآیند.
جنکینز اضافه کرد: در حال حاضر، ترامپ رییس جمهوری آمریکا جام شیرین جنگ را چشیده است. پوچی معیار حملهاش به افغانستان، همین بس که 'مادر بمبها' در یک منطقه کوهستانی این کشور پرتاب شده که آن رقبای محلی که قربانیان داعش بودهاند، طالبان شورشی هستند. جای تردید است که ترامپ نگران از این طنز باشد. او در حال حاضر تنها میخواهد بهعنوان اولین فردی که این بمب را علیه داعش استفاده کرد، دیده شود.
وی گفت: وقاحت این اقدامات که از لحاظ قانون آمریکا نیز زیر سؤال هستند، این است که پیروزیهای به دست آمده بدون جنگ و بدون داشتن دستاوردهای سرزمینی هستند. ارتشهای غربی به وضوح از جنگهای بیحاصل زمینی در نقاط دوردست جهان خسته شدهاند. در نتیجه، پهپادها، موشکهای کروز و 'مادر بمبها' بخشی از این بار را برعهده گرفتهاند.
این تحلیل سیاسی افزود: بمباران اشتباهی افراد غیرنظامی در موصل به عنوان بخشی از هزینههای این شیوه نام برده میشود، هدفگیریها غیردقیق، اما هدف سیاسی ترسیم شده دقیق است. تامین امنیت عمومی با توسل به اقدامات وحشتناک در مکانهای دوردست و با نمایش درآمدن مرگ و ویرانی در نمایشگرها.
وی گفت: ترامپ بهروشنی گفته است که این آخرین بمب پرتابشده در افغانستان، ارسال یک پیام مهم برای کره شمالی بود.
سیمون جنکینز افزود: آمریکا بهطور وضوح توسط مردی باکارت وحشی، هدایت میشود و حامیانش برای تحت کنترل گرفتنش با چالش مواجه هستند.
وی گفت: در دوران جنگ سرد، غیرقابلپیشبینی بودن یک رهبر خودش یک مکمل قدرتمند برای بازدارندگی هستهای بشمار میآمد و آن نیز به یک جنگ تسلیحاتی فلجکننده منجر شد. و آیا ما واقعا به آن روزها برگشتهایم.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/6087